Hugrun Ösp Egilsdottir z Uniwersytetu Południowo-Wschodniej Norwegii (USN) opublikowała wyniki swojej pracy doktorskiej poświęconej wykorzystaniu mobilnego uczenia się w procesie kształcenia studentek i studentów pielęgniarstwa.
Jej praca doktorska poświęcona jest wykorzystaniu mobilnego uczenia się w celu zwiększenia kompetencji i pewności siebie studentów oraz studentek pielęgniarstwa w zakresie podstawowych umiejętności oceny fizykalnej (PAS).
Artykuł powstał w wyniku angażującego wywiadu z dr Ösp, podczas którego miała ona okazję podzielić się uzasadnieniem swojej pracy doktorskiej, motywacjami wyboru tego tematu oraz kluczowymi aspektami jej badaniami – takimi jak koncepcja PAS oraz znaczenie wirtualnych pacjentów w procesie kształcenia.
Czym jest PAS i dlaczego jest tak ważny?
Umiejętności oceny fizycznej (PAS) to podstawowe umiejętności w opiece nad pacjentami. PAS jest wykorzystywany przez pielęgniarki do monitorowania i oceny sytuacji klinicznej pacjenta, identyfikowania potrzeb w zakresie opieki oraz obserwacji zmian lub pogorszenia stanu pacjenta. Nie ulega wątpliwości, że PAS jest międzynarodowym elementem edukacji pielęgniarskiej i podstawową umiejętnością w opiece pielęgniarskiej. Obejmujący około 120. umiejętności, PAS obejmuje wszechstronną ocenę pacjentów od stóp do głów, co czyni ich integralną częścią edukacji i praktyki pielęgniarskiej na całym świecie.
Zgodnie z istniejącą literaturą badania dr Ösp skupiały się na około 30. podstawowych umiejętnościach PAS – w tym ocenie układu oddechowego, krążenia obwodowego, jamy brzusznej i neurologicznej. Na potrzeby jej projektu doktoranckiego umiejętności te zostały oznaczone jako Basic-PAS (B-PAS).
Oprócz studiów licencjackich w zakresie pielęgniarstwa Uniwersytet Południowo-Wschodniej Norwegii oferuje kształcenie pielęgniarek na poziomie magisterskim, które koncentruje się również na nauczaniu wszechstronnego i niezależnego stosowania PAS. Ważnym uzasadnieniem dostosowania treści PAS do poziomu licencjata w ramach B-PAS było rozróżnienie między tymi dwoma poziomami studiów. Pomimo ich znaczenia, umiejętności te nie były systematycznie rozwijane i nauczane w programach edukacyjnych pielęgniarstwa w Norwegii.
Dr Ösp i jej współpracownicy postrzegają B-PAS jako istotny element w kształceniu pielęgniarek, zasługujący na ważne miejsce w programie nauczania. Aby rozwiązać ten problem, opracowano Model Progresji, podejście pedagogiczne mające na celu usprawnienie rozwoju umiejętności B-PAS.
Model progresji
W USN opracowano nowatorskie podejście do nauczania, znane jako „Model Progresji”, aby ułatwić studentom przyswajanie B-PAS. Model ten integruje scaffolding i powtarzanie w odstępach czasu, dwie podstawowe zasady pedagogiczne, w celu ułatwienia nauki. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które koncentrują nauczanie B-PAS w określonych ramach czasowych (na konkretnym roku studiów), Model Progresji, przyjmuje unikalne podejście poprzez rozłożenie nauczania tych umiejętności na każdy rok akademicki kształcenia pielęgniarskiego.
Tezy
Praca doktorska Ösp składa się z czterech indywidualnych badań, z których każde rzuca światło na różne aspekty rozwoju kompetencji i pewności siebie w wykonywaniu B-PAS. Oprócz samej oceny częstotliwości stosowania B-PAS wśród studentów pierwszego i drugiego roku pielęgniarstwa, Ösp starała się głębiej zagłębić w czynniki ułatwiające wdrażanie tych kluczowych umiejętności.
Badanie I: Celem tego badania opartego na metodach mieszanych było określenie częstotliwości stosowania B-PAS wśród studentów pierwszego i drugiego roku pielęgniarstwa .
Badanie II: Opierając się na wynikach Badania I, studenci wyrazili chęć uzyskania dostępu do cyfrowego pakietu edukacyjnego, który pomógłby im w zrozumieniu B-PAS. Aktywnie uczestniczyli w procesie opracowywania i selekcji tych zasobów, które obejmowały Body Interact, masowe otwarte kursy online (MOOC), filmy instruktażowe i wykłady wideo.
Badanie III: Celem tego badania była ocena skuteczności pakietu do nauki cyfrowej przygotowanego w Badaniu II. Dostęp do tych zasobów zapewniono studentom II i III roku, którym zaproponowano dostęp do pełnego spektrum zasobów cyfrowych, dostosowanych do różnych stylów uczenia się.
Badanie IV: Zaprojektowano cyfrową praktykę kliniczną, której głównym zasobem byli wirtualnci pacjenci Body Interact.
Kilka zasobów z pakietu nauczania cyfrowego jest obecnie zintegrowanych z programem nauczania pielęgniarstwa USN. Warto zauważyć, że wirtualni pacjenci Body Interact są wykorzystywani na pierwszym i drugim roku programu nauczania pielęgniarstwa, co podkreśla praktyczne wdrożenie wyników badań Ösp.
Wirtualni pacjenci zapewniają komfortowe środowisko do doskonalenia umiejętności klinicznych
Zapytana o potencjalny wkład jej pracy, Ösp podkreśliła kilka kluczowych punktów:
Znaczenie podejścia pedagogicznego zawartego w Modelu Progresji. Uważam, że model ten ma szersze zastosowanie poza kontekstem B-PAS i może być korzystny w nauczaniu innych pojęć i przedmiotów w ramach edukacji pielęgniarskiej.
Symulacja medyczna, taka jak wykorzystanie wirtualnych pacjentów Body Interact, zapewnia studentom sprzyjające środowisko do doskonalenia umiejętności rozumowania klinicznego. Uznanie B-PAS za kompetencję krytyczną w szerszym zakresie roli pielęgniarki, to jest ważne.
Ösp podkreśla znaczenie zadbania o to, aby studenci oraz studentki pielęgniarstwa posiadali biegłość w tych podstawowych umiejętnościach, aby mogli skutecznie wypełniać swoje obowiązki zawodowe.
Bibliografia
Egilsdottir, H.Ö., Byermoen, K.R., Moen, A. et al. Revitalizing physical assessment in undergraduate nursing education – what skills are important to learn, and how are these skills applied during clinical rotation? A cohort study. BMC Nurs 18, 41 (2019).
https://doi.org/10.1186/s12912-019-0364-9
Egilsdottir, H.Ö., Heyn, L.G., Brembo, E.A., Byermoen, K.R., Moen, A., & Eide, H. (2021). Configuration of mobile learning tools to support basic physical assessment in nursing education: Longitudinal participatory design approach. JMIR Mhealth & Uhealth, 9(1), e22633.
https://doi.org/10.2196/22633
Egilsdottir, H.Ö., Heyn, L.G., Brembo, E.A., Byermoen, K.R., Falk, R.S., Moen, A., & Eide, H. (2023). Factors associated with changes in students’ self-reported nursing competence after clinical rotations: A quantitative cohort study. BMC Medical Education, 21(107).
https://doi.org/10.1186/s12909-023-04078-7
Egilsdottir, H.Ö., Heyn, L.G., Brembo, E.A., Byermoen, K.R., Moen, A., & Eide, H. (2022). The value of redesigned clinical course during COVID-19 pandemic: An explorative convergent mixed-methods study. BMC Nursing, 21(94).
https://doi.org/10.1186/s12912-022-00872-8